Blog

Vandaag, lieve lezers, Sherlock ik mijn weg door een mysterie. En dat mysterie behelst baby's. En de bureaubladsnelkoppeling die er lijkt te bestaan tussen baby's en het roepen van het woord 'poep'.

Ik heb een beste vriendin. En ik weet dat ze het niet kan helpen, maar ze is een vrij jaloersig tiep.

Als je zwangere vrienden ineens van social media vallen dan weet je wel hoe laat het is.

'Wat er ook gebeurt,' zei een goede vriendin van me op een goede-raad-toon. 'Trek je niets aan van de moedermaffia.'

Ik begreep niet waarom, maar ineens voelde chicken chausseur als het meest ellendige wat je een mens maar aan kan doen.

'Je hebt haar hoe ver laten lopen?' zegt Camilla, als ze die avond terugkomt van haar werk.

Parallel aan de Batsdijk, een half uur rijden na het laatst plaatsnaambord dat we nog herkenden, stoppen we de auto. We zijn in Ruurlo, Gelderland en ik kijk naar de kassen die zich links van ons uitstrekken. Een afbladderende papegaai van hout draait rondjes om een vlaggenmast. ‘We kunnen nog gaan wandelen,’ zegt Arnout.

Het was niet de eerste keer dat God naar Nederland kwam om een wonder te verrichten. In 1958 verscheen Hij ook, voor 100.000 mensen op het Malieveld in Den Haag. ‘Voor het eerst in de Nederlandse geschiedenis,’ zo vertelt de prediker, ‘vervoerde de ambulancedienst geen mensen naar het ziekenhuis, maar nam ze mee. Naar hier.’